๒๕ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๓๙๔ พระบาทสมเด็จพระปิ่นเกล้าเจ้าอยู่หัว บวรราชาภิเษกขึ้นเป็นพระมหากษัตริย์ พระองค์ที่ ๒ ในรัชกาลที่ ๔ ทรงมีพระนามเดิมว่า สมเด็จพระเจ้าลูกยาเธอ เจ้าฟ้าจุฬามณี กรมขุนอิศเรศรังสรรค์ เสด็จพระราชสมภพเมื่อวันที่ ๔ กันยายน ๒๓๕๑ หลังจากที่พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๓ เสด็จสวรรคตเมื่อวันที่ ๒ เมษายน ๒๓๙๔ พระบรมวงศานุวงศ์ และขุนนางผู้ใหญ่ได้กราบทูลเชิญ พระวชิรญาณภิกขุ สมเด็จฯเจ้าฟ้ามงกุฎ ซึ่งขณะนั้นได้ผนวชอยู่ที่วัดบวรนิเวศวิหาร ขึ้นเสวยราชสมบัติเป็น พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๔ จากนั้นพระองค์ได้ทรงมีพระราชดำริว่า สมเด็จพระเจ้าน้องยาเธอเจ้าฟ้าจุฬามณี ทรงมีพระปรีชาสามารถรอบรู้ในการพระนคร และการต่างประเทศ ตลอดจนขนบธรรมเนียมต่าง ๆ อีกทั้งพระบรมวงศานุวงศ์และเสนาบดีนิยมนับถือมาก จึงโปรดเกล้าให้จัด พระราชพิธีบวรราชาภิเษก ขึ้นเป็น พระมหาอุปราช กรมพระราชวังบวรสถานมงคล พร้อมทั้งพระราชทานพระนามอย่างพระเจ้าแผ่นดินว่า พระปวเรนทราเมศมหิศเรศรังสรรค์ฯ พระปิ่นเกล้าเจ้าอยู่หัว มีพระเกียรติยศเป็นอย่างพระเจ้าแผ่นดิน เหมือนเมื่อสมเด็จพระนเรศวรมหาราช ทรงยกย่องสมเด็จพระเอกาทศรถ ราชอนุชามหาอุปราชครั้งกรุงเก่า ชาวต่างประเทศรู้จักพระองค์ในนาม "the second king" พระราชพิธีบวรราชาภิเษกให้มีพระมหากษัตริย์ ๒ พระองค์นี้ เกิดขึ้นเพียงครั้งเดียวสมัยรัชกาลที่ ๔ ต่อมา สมัยรัชกาลที่ ๕ ได้ทรงยกเลิกตำแหน่งวังหน้า และปฏิรูประบบการปกครองใหม่ ให้ผู้สืบราชสมบัติมีตำแหน่งเป็น สมเด็จพระบรมโอรสาธิราช สยามมกุฎราชกุมาร

ข้อมูลเบื้องต้นจาก sanook.com

ออกแบบภาพโดย - น.ส.สาลินี บุญสมเคราะห์